Oude genealogen

In de archiefdepots van de Hoge Raad van Adel nemen genealogische collecties een belangrijke plek in. Geen wonder, want genealogie was in het verleden een onmisbaar instrument bij verzoeken om adelsgunsten.

De belangstelling voor deze historische discipline in adellijke en patricische families ging echter veel verder. Afstamming en stand deden er zeker tot 1940 nog echt toe in Nederland - net als in andere Europese landen. Genealogische discussies werden dan ook met ongekende felheid publiekelijk uitgevochten. Kortom, genealogie was geen onschuldig tijdverdrijf, maar droeg bij aan het maken én breken van reputaties.

Conrad Gietman, wetenschappelijk medewerker van de Hoge Raad van Adel, verzorgt sinds vorig jaar in het genealogisch tijdschrift De Nederlandsche Leeuw een rubriek over het leven en werk van bekende genealogen. Vaak zijn het de collecties van de Raad, die daarbij het vertrekpunt vormen. De rubriek ‘Oude Genealogen’ brengt niet alleen vaak vergeten genealogen weer tot leven, maar legt ook een zenuw bloot van het vooroorlogse, standsbewuste Nederland.

De bijdragen van Conrad Gietman kunt u ook vinden op zijn eigen weblog ‘Oude Genealogen’.

Vergroot afbeelding
Beeld: Hoge Raad van Adel
Marinus Godefridus Wildeman (1864-1936) was een compromisloos genealogisch polemist. Hij stamde uit een familie van officieren en predikanten. Tot het familiearchief Wildeman, dat bij de Hoge Raad van Adel berust, behoort de neerslag van zijn genealogische activiteiten. Op deze foto zien we hem, uiterst rechts, bij het opgraven van de stoffelijke resten van Karl Wilhelm Naundorff (de vermeende Lodewijk XVII) in het Kalverbos te Delft, 14 juni 1904